Մի ոչ պատասխանատու, փոքր գործի համար ուստա էի փնտրում, իսկ դա ամենադժվարն է: Գյուղացիներից մեկն ասեց կա տենց մարդ, ասեմ գա: Մեկ էլ եկավ մի հատած-հանգած, կիսածուռ բիձա, էն, որ խոպանում մաշած արկածախնդիր տասնամյակներից մենակ ռետրո բեղերն են մնացել, մշեցու արծվաքիթը, չարաճճի խլվլացող կապուկտ աչքերն ու աֆորիստիկ բնույթի խորամանկ ենթատակով մեջբերումները, պապիրոսն էլ անվերջ ատամների արանքում )) Վերջը, ասի դե, որ էդքան վստահ ես, որ կարող ես անել՝ արա: Հիմա մի կերպ մեջքը բռնած, բայց անպայման գործը գլուխ բերելու համառությամբ աշխատում ա, մեկ էլ կռացավ, տեսնեմ տռուսիկի ռեզինի վրա գրածա ZEVS ))
