կամ գազել քանդիմիր քանդիմիրովիչին
Մինչ ես փողփողում եմ
ապագայի լույսին
հանց դրոշակ գեղո
ու դեռանգույն
մի արնախում կտցարյ
որոճում է լյարդս
մի պեչկաբոյ հրէշ ծծմբեէշնիկ,
թե լինում է դրա հերթականը
խույվորել է հրես
ապրել բայի վրա ***նած ածականը
ու գրպանի կարմիր
ժաժիգալկով հրդեհում է դեզը
նենց էլ յոլա ժամանակիս
անծայրանծայր, դառռը
երկիր տռախտավայր
զավակներիդ մսից
հյուսված ցրտից
գահ ա գահ ա գահ ա վիժված
քանի գարուն
մնաց
քանի հրթիռ մնաց
որ վերանաս
ով չարք անսատկելի
հերիք է փուլ գաս դե,
հերիք է քանդքնդվես
տանս վրա
ուր նատուռի
մատուռ է ամեն լիֆտ
ու թիկունքին անուն ծեծած
ամեն մի տնքան քար
հավերժության լեզվով
կշռում է քո փառքից
երեք զրո ավել։
