Երևի 4-5րդ դասարան կլինեինք, էն ժամանակ հաճախակի սանիտարահիգենիկ շրջայցեր էին անում ու ոնց ստացվեց, մի անգամ երկար եղունգների համար ինձ գեշ նկատողություն արեցին։ Կողքիս նստող Լուիզան, որ գրեթե միշտ մի բեջուռա պանամկով էր, քանի որ իր գլխին էլ անվերջ ոջիլ էին գտնում ու ծնողները իբրև պայքարի միջոց՝ քաչալացնում էին նրան, սկսեց ծաղրել, իր պերմենենտ ստորացման փոխը ինձնից հանել։ Ես էլ իմ անզորությունից սկսեցի հորինել՝ ասի չեմ հասցնում կտրեմ, էս վերջերս չափազանց արագ են աճում, ո՞նց արագ, ասի հա՝ հենց սիրահարված եմ լինում՝ մի գիշերում երկու միլիմետր աճում են, այսինքն նայած, եթե շատ թունդ եմ սիրահարված լինում՝ կարող են նաև մինչև մեկ սանտիմետր աճել։ Չգիտեմ ոնց, բայց իմ էս անշառ կատակը էս աղջիկը մի տեսակ թոքերը գցեց, ու մնացած աղջիկների հետ անվերջ քըչ-փըչ, քըչ-հա փըչ, զգում եմ, որ ինձ են քննարկում ու խունջիկ-մունջիկ անում, էն որ՝ ով է նա, ով է նա հետաքրքրքասիրությունից խլվլացող աչիկներով ինձ են տնտղում անվերջ։ Ու ես սկսեցի խաղալ անորոշ սիրահարվածի իմ նոր կարգավիճակը, որը կարծես մի կարգ բարձր էր դասարանի սոցիալական հիերարխիայում անգամ ամենաակտիվ տղերքի կարգավիճակից ու դա ահավոր գայթակղիչ էր, ինչի արդյունքում ևս մի շաբաթ չէի կտրում եղունգներս ու ստիպված էի անվերջ ձեռքերս հետևս թաքցրած անցնել դասատուների ու տնօրենի մոտով, քանի որ ձեռքերը գրպանում դնելու համարել էին նկատողություն անում, իսկ այ աղջիկներին, ինչպես ինձ էր թվում, ահավոր գրգռում էր, երբ ես անցնում էի ձեռքերս գրպանումս թաքցրած։ Բայց էս սիրահարվել բառի միջսեռային փոխանակումը մի տեսակ անսպասելի արդյունք ունեցավ, ճիշտ է, էդ ժամանակ տղերքով մենք մեր մեջ, իսկ աղջիկներն էլ վստահ իրենք իրենց մեջ սկսել էինք խոսել, թե ով ում է հավանում, բայց էդ միջկլանային մեսիջը, որ կա փոխադարձություն, փոխադարձություն կա՛ – մեր կյանքի էդ փուլում մի տեսակ սեռահասունացման արշալույսի ազդակ դարձավ ու համավարակի պես դասարանցիներից օրը մեկը հայտարարում էր, որ մյուսին է սիրահարվել ու մի ընթացք պատանեկան դեկամերոն մուդ էր տիրում դասարանում, իսկ ես՝ բա լավ ե՞ս ում սիրեմ, ես ում սիրեմ հարցադրմանն ի պատասխան մի քանի երկընտրանքների մեջ մի շաբաթ տատանվելուց հետո եկա վերջնական պատասխանի ու հենց այդ օրն էլ կտրեցի եղունգներս, որ հանկարծ Լուիզան պալիտ չանի:
