Author: Karen Antashyan
Հեղինակի ձայնը
Չգիտեմ ուրիշ գրող ընկերների մոտ ոնց է, բայց Էսքան տարի անց ընդամենը երեկ եմ հասկացել, որ գլխումս անընդհատ հնչում է այսպես ասած՝ հեղինակի ձայնը, ոչ միայն արթուն ժամանակ, այլ նաև երազում։ Առաջ…
Պոետիկ հաճույքներ
Բանաստեղծություն գրելու հաճույքը ես գիտեմ, բայց ո՞րն է բանաստեղծություն կարդալու հաճույքը։ Ահա տարբերակներ, որ գալիս են մտքիս․— բանաստեղծական տեքստի բերած աբստրակտ թախիծը մեղմորեն տառապելուց մեղմորեն կայֆոտելու զգացողություն է բերում, շատերը այլ բան…
Հարգելիս, ջիգյար
*Պոեզիան այն է, որհուզվում եմ տակս –մի՞թե արարածն արարիչիմիակ երևումը չէ: Հասնելուց վարդագույն ճաքածձմերուկների վայրակ ոհմակըհարձակվեց, որ ինձ հոշոտիԱշտարակի մայրուղում: Հարգելիս, ջիգյար,էսկիմոդ լպստի.երբեմն հոքունընդամենը հոքու է:
Էմի Վայնհաուզ / Դարձ առ սև
Վայվույի ժամանակ չքաշեց նաՈւ խեռը պահեց խոնավ –Ինչին սովոր էր՝ էդ էլ արավ։Իսկ ես հպարտորեն,Ցամաք աչքով արդենՁգում եմ առանց իրեն։ Դու ետ դարձար անճիգ, աններելիԹռար, էլի, այն ամենից,Ինչ որ եկել էր գլխներիս։Ու…
Կարեն Անտաշյանի Դզոն գրքի շնորհանդեսը
Շնորհակալություն Աշոտ Բոյաջյանին և Վարդան Դանիելյանին շնորհանդեսը նկարահանելու, մոնտաժելու և այս տեսանյութը տրամադրելու համար։
Էմի Վայնհաուզ / Գիտես` շառոտ եմ ես
Ցածը՝ բարում, տեսա քեզ, խփնվեցի,Գանգ էր մայկիդ, ոնցոր, էդ տեսա վերջինը,Ասիր՝ էդ գյադու հետ ի՞նչ գործ ունես, աղչի՝Հոտոտելով ինձ ինչպես թվանոց ջինը։ Դու իմ յարոն ես ազիզ, ծտոն ես իմ,Ձեռքիդ շիշն եմ՝…