Կյանքը իբրև տեքստ
Մեր ժողովուրդը կյանքը մի տեսակ գեղարվեստական հնարանքի տեսակետից է ընկալում։ Ընդ որում ընկալում է մանկամիտ ընթերցողի դիտանկյունից՝ երբ ընթերցողը ինքն իրեն նույնականացնում է իր…
Մեր ժողովուրդը կյանքը մի տեսակ գեղարվեստական հնարանքի տեսակետից է ընկալում։ Ընդ որում ընկալում է մանկամիտ ընթերցողի դիտանկյունից՝ երբ ընթերցողը ինքն իրեն նույնականացնում է իր…
ուսումնա-դաստիարակչական ձեռնարկ Էս վերջերս ինձ թվաց, որ տարրական դասարաններում սովորող տղաներս, ինչպես մեդիաջերմոցի ստերիլ միկրոկլիմայում աճող իրենց տարեկիցներից շատերը, իրենց ապրած տեղի ու ժամանակի…
Մեր գիտակցությունը կարծում է, թե ինքը գոյություն ունի, գորոծում է միակ հնարավոր աշխարհում․ միակ աշխարհում, որն ինքը հնարավոր է համարում անցյալի, ներկայի ու ապագայի…
Ինչի՞ ա նենց ստացվում, որ հայկական ազգայնականությունից միշտ ռուսական իմպերիալիզմն ա շահած դուրս գալիս։ #չջնջվող
Երբ վրադ ցան է տալիս՝ մաշկաբան ընկերոջդ ես հիշում, երբ մեքենադ վթարվում է՝ միանգամից հեռախոսում հավաքում ես՝ Artash dzoghpchogh tanksbazar ծանոթիդ , երեխուն ուզում…
Էն օրը մեկը առաջարկեց ընկերների մասին բանաստեղծություն գրել, չգիտեմ խի )) Հիշեցի, որ մի անգամ եսիմ երբ գրել եմ՝ սրտալի ու սրտաճմլիկ, թախծոտ էքստրեմիզմի…
Էն օրը մեկը առաջարկեց ընկերների մասին բանաստեղծություն գրել, չգիտեմ խի )) Հիշեցի, որ մի անգամ եսիմ երբ գրել եմ՝ սրտալի ու սրտաճմլիկ, թախծոտ էքստրեմիզմի…
Դզում ա, երբ շինարարության փոշամաշ շորերով ու աբրած կոշիկներով, ինքս էլ կոնչ անտունի տեսքով ճամփեքին մի տեղ մտնում եմ մի անծանոթ խանութ ու ինչ-որ…
Հետաքրքիր ա չէ, կարճաթև վերնաշապիկիդ կոճակները մինչև վերջ կոճկած ու գալոյով նման ես մորմոն քարոզիչի կամ բանկի սպասարկման բաժնի աշխատակցի, նու ցանկացած առևտրի կենտրոնում…
Նորից մեր սրտերը համակում է տագնապի ու հուսահատության, անելանելիության ու անզորության այդ ճզմող զգացումը։ Նորից կյանքը նույնականանում է այն կրելու անարդար անհարմարության հետ, նորից…