Երեկ հյուր էի ՍիվիլՆեթում: Խոսեցինք Հայաստանի գրական շուկայի չգոյության մասին…
Բանակային թեման իբրև խոսքի ազատության ակտ
(հայ արդի արձակում) Բովանդակություն Ներածություն Հեղինակների ընտրանքային խումբը Խաղաղության բանակ Բանակային գրականության լեզուն Հայ զինվորի բարոյական չափանիշները Սոցիալական շերտավորման հիերարխիան Զինվորն իբրև քաղաքացի Հայ սպայի կերպարը Վերջաբան
Ֆրանսիայում կայացել է «Հայաստան-Հայաստաններ» միջոցառումների շարքը
Ֆրանսիայում, հոկտեմբերի 16-21-ին տեղի է ունեցել հայ գրականությանը, հայկական մշակույթին, հայոց պատմությանը, Հայաստանի ու սփյուռքի հայությանն հուզող արդիական խնդիրներին նվիրված միջոցառումների շարք «Հայաստան-Հայաստաններ. հողը, սփյուռքը, գրականությունները» ընդհանուր խորագրի ներքո: ԱԳՆ մամուլի ծառայությունից…
Գործող արատավոր ռեժիմին ցանկացած հակազդեցություն ողջունելի է
1-ին լրատվական «Երբ երկար ժամանակ դոմինանտ, քաղաքատնտեսական մոնոպոլիա ստեղծած քաղաքական ուժին որևէ նշանակալից այլընտրանք չի լինում, ես սկսում եմ անհանգստանալ, քանի որ դա կարող է դառնալ ճահճացման սկիզբ». «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում…
Բա դո՞ւ ով ես, ինչո՞ւ ես ինձ ասում, թե «Հայաստանը ես եմ»
1-ին լրատվական | «Հայաստանի անկախության 20-ամյակի պաշտոնական կարգախոսը` «Հայաստանը դու ես», ինձ մի քիչ անհանգստություն պատճառեց, քանի որ, փաստորեն, ինչ-որ մեկը դիմում է ինձ: Մտածեցի` լավ, բա դու ո՞վ ես և ինչո՞ւ…
Գրականությունը` անդերգրաունդ, ոչ լեգիտիմ
Հայացք օրաթերթ | Գոհար Սարդարյան Մեր հյուրն է բանաստեղծ, «Գրանիշ» ամսագրի հիմնադիր Կարեն Անտաշյանը – Կարեն, ո՞նց եղավ, որ կարողացաք երևալ, նկատվել գրական աշխարհում: Մեր օրերի համար դա այդքան էլ հեշտ բան…
Գրողը ոչ մի պարտավորություն չունի ոչ մեկի հանդեպ, բացի լավ գրականություն ստեղծելուց. Կարեն Անտաշյան
Խորհրդային մտայնությունը, որ գրողը կամ մտավորականը պետք է ուղղորդի հասարակության լայն շերտերին, տանի իր հետևից, խառնվի հասարակական-քաղաքական խնդիրներին, այլևս ակտուալ չէ: Գրողը ոչ մի պարտավորություն չունի ոչ մեկի հանդեպ, բացի լավ գրականություն…
Այա
* Իծան կեծան – դ’վեր ու վար, եզրին ծիրան ու անծիրի, ջու-ջու, ջու-ջուր, բարաց բերան, կենաց մերան, այա էծին էծին:
Խոսքի ճանապարհը
Իբրև հոգեվարքի մարող արձագանք, որ ժամանակի ու տարածության մեջ ավելի հեռու է ընդարձակվում, քան այն արտաբերած նյարդն ու նրա տառապանքը` խոսքը տևում է: Խոսքի ճանապարհը մարդու և մարդու միջև առկա իրերի հաղթահարումն…
Անվերջանալի նամակ որդուցս
«Պապ, երբեմն ուզում եմ այնպիսի բանաստեղծություններ գրել, ուր դու ծովահեն կլինես` անողոք ու բռի, աչքդ հանած ու կաղ, բայց սեփական նավով, ազատ, ինչպես օվկիանոսի քամին: Ես ուզում եմ, որ քո մասին լեգենդներ…