Հա՛, չէ՞
Արդարություն չկա էս աշխարհում,և սա ինքնին բռի անարդարություն է,ուրեմն, ինչ խոսք, կա՛ անարդարություն։Օրինակասիմետրիկ անարդար է, երբ սիրուն մամայիցգեշ-գեշ աղջիկներ են ծնվում,խնդալու չափ մի տեսակ…
Արդարություն չկա էս աշխարհում,և սա ինքնին բռի անարդարություն է,ուրեմն, ինչ խոսք, կա՛ անարդարություն։Օրինակասիմետրիկ անարդար է, երբ սիրուն մամայիցգեշ-գեշ աղջիկներ են ծնվում,խնդալու չափ մի տեսակ…
Մի սիրուն աղջկա սիրուն ծաղկած դաշտումսեթևեթ նկարի տակ գրեցի՝ինչ չքնաղ ոջլախոտի արտեր են՝բռնեց, բլոկեց։Ես հիմա ինչ մեղավոր եմ,որ էդ անտեր ծաղիկի անունըոջլախոտ է։
Պինդ, ինքնավստահ, մասկուլին տղամարդիկամաչկոտ, խոնարհ, հնազանդ աղջիկներ ենառնում կնության՝ամուր, սիմետրիկ հայկական օջախ դնելու նպատակով,բայց այդ միություններից ծնվում ենպինդ, ինքնավստահ, մասկուլին աղջիկներու ամաչկոտ, խոնարհ, հնազանդ…
Խնդրել մահացողին, որ երբեք չմոռանա քեզ։Ի սրտե ուրախանալ կաչաղակների համար,ում բույն-մույն, ձագ-ձուգ դնելու հետ համընկավմի տարի չարչարանքով աճեցված գիլասներիս հասնելը,հույս հայտնել, որ մի բան…
Եվ ո՞ւր է այն թուրմը արթնության,ուղեղի նանոդռներ բանողն այն,որ չափելու համար նախատեսված աչքինարտոնում է տեսնել։Տեսնել։ Տեսնել: Տեսնել,որ հրեշի պես չարագուշակառ քեզ գայթող սև թուխպը…
Էն օրը մեկը առաջարկեց ընկերների մասին բանաստեղծություն գրել, չգիտեմ խի )) Հիշեցի, որ մի անգամ եսիմ երբ գրել եմ՝ սրտալի ու սրտաճմլիկ, թախծոտ էքստրեմիզմի…
ձանձրույթը,երբ ասում են՝ մեր մոտ միայն միրինդա է, ֆանտա չկա,ձանձրույթըհայաստանի ֆուտբոլի հավաքականիներշնչած հույսն է իր երկրպագուներին,ձանձրույթը,շքեղ ծիծիկներից սոցիալական կապիտալ կորզելուհնարամտությամբ տքնող միտքն է,ձանձրույթը,տխուր առիթին…
Հին ու լավ ընկերների հետապրած օրերի ֆոտոարխիվն էի թերթում,ջոկեցի, որ մեր ապրած լավագույն օրերըկոմպրոմատներ են մեր դեմ։
Էն օրը մեկը առաջարկեց ընկերների մասին բանաստեղծություն գրել, չգիտեմ խի )) Հիշեցի, որ մի անգամ եսիմ երբ գրել եմ՝ սրտալի ու սրտաճմլիկ, թախծոտ էքստրեմիզմի…
Հին ընկերուհիս էր զանգելասեց հղի է,բայց վտանգներով։