Կարեն Անտաշյան

Մի օր, օրերից մի օր անպայմաներբ դու կլինես քաչալ ու իմաստունկյանքը նոր ճաշակող մի ապերիկտուպիկ կկոխի քեղ էս միամիտ հարցով,թե՝ ձյաձ, ո՞րն ա էն ամենաչքնաղ բանը,որ ստեղծել ա մարդը էս արևի տակ,հետ…

Նույն մարդու հետ տասերորդ անգամնույն թեմայով վիճելուց հետոմտքովս սենց բան անցավ՝ինձ թվում է մենք ամենքս մեր պադվալումէնտեղ, ուր բառերի լույսը չի հասնում երբեքմի փոքրիկ, փռչոտ բյուրկրատ հրեշ ունենքու լայնեզր աշխարհից մեզ հասնող…

Չես կարող մեռնել չէ,չես կարող,քանի դեռ չես պատմել պատմությունդթաքուն բաների մասին, էնպես,որ դրանք դառնան ստից,չես մեռնի, չէ, անհնար է,քան դեռ չես տեսել օվիանոսը,ու լիությամբ չես ապրել էն պահը,որ մռայլ, աննշմար պիքսել եսկյանքի…

— Էհ։— Ախխ արա։— Խի՞, ազիզ։— Էլի՞։— Վայ քու։— Չէ, հա։— Ե՞փ։— Բա ի՞նչ ա անելու։— Ովվ էհ։— Սուս-սուս, այ ախպեր։— Ի՞նչ ենք անելու։— Եսիմ էհ։— Ձև՛ չի։— Դե հիմա էդ ա։—…

մմմմ․․․բանը․․․տանձը փաստատող հաստաթուղթ,գանձը մասնատող անցաթուղթ,թանձր հաստակող խոզապուխտ,հազը փափկացնող միզամուղ,անձը քառատող պարտաթուղթբարձր ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․․ ․ ․…

էսօր ի պատիվ պոեզիայի օրվաբանաստեղծություն էի պլանավորել,բայց օրն անցավ սովորականի պես,ինչպես ինքնամեկուսացման քառասունքիմնացած օրերը՝ հինգանգամյա սնունդ,ընթացքում՝ մաղցր, կոֆե, ընդեղեն,և տտիպ սպասումն արհավիրքի,որ հաստատ կա, բայց դեռ մեզնիցչցավացնող հեռավորության վրա է,քանի որ քարտեզին…