Հին երգ՝ նոր կատարում
Ոչ ձմեռներն են այլևս մի բան,ոչ գարուններն են հներից սեքսոտ,հին վարպետներին տուրք տալու նման՝առաջանում է այս տեքստը ոտ-ոտ։ Ախր ես ինչպես առանձնացնեմ ինձ՝Մեկելին կոչելով գռդոնչի ամբոխ,բայց գաղտնիք էլ չէ, իմացեք դեմից,որ էս…
Գիրք նվիրելու օրվա պատգամներ
— Կարդացեք, շատ կարդացեք ընկերներ, գրքերը սովորեցնում են բառեր ու արտահատություններ, որ հետո օգնելու են ձեզ մի ամբողջ կռուտիտների ու արդարացումների համակարգ մտածել՝ չարածի, չապրածի, չեղածի համար, անխուսափելիորեն գալու է այդ օրը։—…
Ձնեմարդու ավետարանը / ակնարկ
Հղվող իմաստությունների մեջ անձնապես ապրվածն եմ գնահատում, պատմվող բաների մեջ՝ ինձ հետ կապ ունեցողը, մարդու մեջ ինքն իրեն նման լինելն եմ գնահատում, իսկ թիապարտ ընկերոջ մեջ՝ ինքնահեգնանքը, սուր լեզուն, որ ինքն իրեն…
Երևան / Նյու Յորք. ակնարկ
Մարինե Պետրոյանի «Երևան / Նյու Յորք» բանաստեղծությունների ժողովածուն որոշել էի կարդալ ամենավերջում, զուտ, որ մնացած գրքերը կարդալ-վերջացնելու մոտիվացիաս չմարի․ մոտավորապես կանխազգում էի՝ ինչ սպասել այդ գրքից, բայց գիտեք, մի տեսակ տրամադրություն է…
Երգչախումբը ցրվել է․ ակնարկ
Ավագ Եփրեմյանի «Երգչախումբը ցրվել է» ժողովածուն շապիկի դարձերեսով եմ դնում, քանի որ այն ավելի լավ է արտահայտում գրքի տրամադրությունը։ Գրքից ունեցած զգացողություններս հակասական են, բայց փորձեմ մեկնաբանել։ Ավագը ինձ համար Նարեկացու արդի…
Եվ սերը ասաց. ակնարկ
Առաջինը Հուսիկ Արայի «Եվ սերը ասաց» ժողովածուն կարդացի, չգիտեմ ինչու, երևի շապիկի դիզայնն ամենագրավիչն է, ամենաերկխոսողը, Հուսիկի դեմքն ունի ի վերջո, տպագրության որակն էլ է բարձր, թուղթը թավշյա-մաշկային։ Գիրքն այդպիսին է ինչպես…
Պատգամներ սկսնակ սիրածներին
— Երկրորդի առկայությունը պարտադիր չէ, սկզբից հաշտվեք ձեր ներկայության հետ, որ հետո հաշտվողից հետազոտող դաստիրակեք։— Մենք նախատեսված ենք խմբերով ապրելու համար, բայց ինքնորոշման և ազատագրման ճանապարհը միայն մենակ է հնարավոր անցնել։— Եթե…
Մեռնել փոքր քաղաքում. ակնարկ
Գևորգ Համբարձումյանի «Մեռնել փոքր քաղաքում» գիրքը երկու ամիս է առջևս էր, շատ գեղեցիկ ձևավորումով այս գիրքը հա աչքով է անում որ ձեռքդ առնես իրեն, հա ասում էի կարդամ՝ չէր հարմարվում, վերջը էսօր…
Դզոն պնթիկին
Ուզում էի հայտնել,որ մարդը ծնվել է բերկրության համար,բայց ու՞ր թաքցնեմ էսքան տառապանքը,ուզում էի հայտարարել,որ մեծ ու կարևոր գործեր կան մեզ սպասող,բայց ախր թանգարանններն ու դաշտերըլի են անհուշ կորածների ոսկորներով,պանթեոններն ու դասագրքերը նույնպես,ուզում…