Էն օրը, երբ տուն էինք վերադառնում սովորականի պեսպառկովկի տեղի համար հարևանի հետ լեզվակռվով,երեխեքի վրա գիշերվա ժամին չաղմկելու համար գորգոռալով,սիթիի տոպրակներով ու լրահոսի քոմենթներով բեռնվածև իրար և ոչինչ չտեսնելու սովորականության չռթիկի տակ՝Ծտո, նկատեցի՞ր…
գեղեցիկ մեռնել
Ինչ սիրուն է հողագույնին հանգում գարնան ու ամառվա ծաղկունքն աշնանը․ մենք երբեք չենք սովորի այդպես գեղեցիկ մեռնել։ Չորությունների ու ցամաքությունների մեջ նրբորեն հանգչող տերևները, որ ոչ այն է տերև են, ոչ այն…
Կոմիտաս 150
Կոմիտասը զտեց մեր ինքնության ազնիվը, էականը, քոքը, բունը, էն, որ մոտենում ես, ականջ դնում ու լսում ինչ-որ մոգական նախնիների ինչ-որ ծիսակա ձայնարկումներ, նրանք քո քթից ունեն, քո աչքերից, ունքերից, բայց իսկականն են,…
Հայերի աստվածը
Հայերի աստվածը մսակեր է,առանց մսի չի կարող, արա չի կարողդիմանալ էս բարդ տարածաշրջանումմեզ փրկելու և պաշտպանելու ծանր հոգսին,նա ուղղակի պաշտում է մատղաշ գառնուկներինև ինչ խոսք, երբեմն փոքրիկ փորձանքներ է սարքումդրանց համտեսելու համար։Հայերի…
Oxxxymiron / Քաղաքը՝ ոտնակոխ
Դոնն է, Վոլգան թե՝ եսիմ. խուրջինը՝ ուսներիս,Կրծքներումս հա մի ցավ, լոմած մի քարանձավ․Քանի մղոն դեռ սենց – կարճ թռիչքով սկսվեց,Երկար, լոկշոտ ժամեր, թափքում բան ու մաներ,Կպցնելու ենք անխտիր, տեղաշորներս դյուրակիր է,Աշուղներս երկու…
Դզոն ձմերուկին
Մի ամբողջ դանդալոշ տարի է գլորվելմինչև այս երանավետ արտըարևից սառն արյուն քամի։ Ոնց ասեմ, որպես սեռահասուն ծնված տզրուկես մատաղ աներկբա ծիծիկապատ քո լանջերին՝հուլիոս օգոստոս։ Ոնց ասեմ, ես մեռնում եմ քեզ համար – ձմերուկ,անհիմն էնտուզիազմով…
Ցավացող միսը
Ով է հիշում, էն երբ էր, որ առաջին անգամ մի միաբջիջ կենդանի, որ մինչ այդ սովորել էր կիսվելով բազմանալ, երբ արև կար ու հանքանյութերից սնունդ, հանկարծ համփ արեց իր նմանին, կամ մի…
Խոպանչին հարավից
Ուրեմն մի քանի ամիս առաջ մեր տուրիստական խմբերից մեկի հետ Հայաստանի հարավում սենց մի խոխմա դեպք ա եղել։ Տուրի ընթացքում, սովորականի պես խումբը ճաշի դադար է անում մարզային հյուրատուն-ռեստորաններից մեկում, մեկ էլ…
Այնկողմնայինի կանխազգացումը
Խոսելը իրականությունը տանելի դարձնելու մի ձև է, հասկացած և հասկացված լինելու պատրանքը, իրականության նեղական արտածումը, որ միշտ նորերին հների կողմից կրթեցվում է իբրև իրականության հիմնարար աղյուսիկների ամբողջություն և երբեք կասկածի առնվելու առիթ…
Առավոտ լուսո
Երկիրն էսօր առավոտ դոշերն արևին ա տվել –Էս պարզ բանը հասկանալու համար մարդ են վառել խարույկի վրա երբևէքո դինջ նախնիներից հեռու մի տեղ,ծտերն անուշ գլխահան են անում իրենց ճռվողյունով,որ համեղ որդերով լցվելու անհամբերությունն…